
Η σκύλα εμφανίζει οίστρο από 1-3 φορές το χρόνο. Ο πρώτος της οίστρος, θα έρθει σε ηλικία περίπου 6-9 μηνών (ανάλογα με τη φυλή και το μέγεθος). Στις μεγαλόσωμες φυλές μπορεί να εμφανιστεί αργότερα (9-10 μηνών). Μέχρι την ηλικία αυτή, το αναπαραγωγικό της σύστημα ωριμάζει και προετοιμάζεται για να δραστηριοποιηθεί στη συνέχεια. Επίσης, ο πρώτος της οίστρος μπορεί να έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη διάρκεια από τους επόμενους ή να μην εμφανίζει τις τυπικές εκδηλώσεις.
Όπως προαναφέρθηκε οι οίστροι εμφανίζονται 1-3 φορές τον χρόνο, (συνηθέστερα δύο) , δηλαδή κάθε 6 μήνες περίπου. Μικρές αποκλίσεις στη χρονική αυτή περίοδο ή στις εκδηλώσεις με τις οποίες εμφανίζεται ο οίστρος, μπορεί να είναι φυσιολογικές. Αν οι αποκλίσεις είναι μεγάλες και ο κύκλος παρουσιάζει διαφορές σε σύγκριση με τους προηγούμενους, θα πρέπει να γίνει έλεγχος για τυχόν ανωμαλίες του γεννητικού συστήματος.
Πριν από τον οίστρο, υπάρχει ένα στάδιο, που ονομάζεται πρόοιστρος και περιλαμβάνει την προετοιμασία του ζώου σωματικά για το ενδεχόμενο γονιμοποίησης κατά τον οίστρο. Το στάδιο αυτό, μπορεί να κρατήσει από 2 ημέρες έως 10 μέρες και μπορούμε να το αναγνωρίσουμε από το πρήξιμο που παρουσιάζει το αιδοίο της, το οποίο είναι επίσης σκληρό και τρέχει αίμα από τον κόλπο της, συνήθως στάγδην κατά τη διάρκεια της ημέρας, για το λόγο αυτό συχνά λερώνει το μέρος στο οποίο κάθεται. Ταυτόχρονα τις μέρες εκείνες προσελκύει έντονα τους αρσενικούς που μπορεί να βρίσκονται κοντά της (ή ακόμα και σε μεγάλη απόσταση) και ειδικά κατά τη βόλτα της, παρ’ όλα αυτά δε δέχεται να ζευγαρώσει.
Μετά από το στάδιο αυτό, ακολουθεί το στάδιο του οίστρου, το οποίο διαρκεί από 1 έως 2 εβδομάδες (συνήθως γύρω στις 9 ημέρες) και στο οποίο τα χείλη του αιδοίου εξακολουθούν να είναι πρησμένα, αλλά είναι πλέον χαλαρά και το ζώο δέχεται την επίβαση των αρσενικών (τραβώντας και την ουρά στα πλάγια σε κάποιες περιπτώσεις). Το αίμα συνήθως σταματάει, όμως υπάρχουν περιπτώσεις όπου συνεχίζει να έχει ακόμα και στον οίστρο.
Όταν ο οίστρος τελειώσει, αν το ζώο ζευγαρώσει και γονιμοποιηθεί, ακολουθεί εγκυμοσύνη η οποία διαρκεί 2 περίπου μήνες. Διαφορετικά, ακολουθεί ο άνοιστρος, κατά τον οποίο δεν εκδηλώνεται πλέον οίστρος και διαρκεί κατά προσέγγιση 6 μήνες.
Αν ένας ιδιοκτήτης δε θέλει να ζευγαρώσει το ζώο του, τότε θα πρέπει να το περιορίσει και να το προσέχει ώστε να μην του φύγει αν μένει σε αυλή ή κατά τη βόλτα του και ζευγαρώσει. Οι μέρες στις οποίες υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει κάτι τέτοιο είναι αυτές του οίστρου, τον οποίο αναγνωρίζουμε από τα συμπτώματα που αναφέραμε. Όμως, επειδή μια σκύλα μπορεί να συνεχίζει να έχει αίμα και στον οίστρο, και κατά συνέπεια εμείς να θεωρήσουμε εσφαλμένα πως δεν είναι ακόμα στις γόνιμες μέρες, καλό είναι το ζώο να περιορίζεται και στον πρόοιστρο, μόλις δηλαδή εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα (πρήξιμο του αιδοίου, αιμορραγία κλπ). Μετά το πέρας των εκδηλώσεων αυτών και αφού το ζώο ηρεμήσει σωματικά, δε χρειάζεται να είναι πια σε περιορισμό. Το συνολικό διάστημα περιορισμού δεν ξεπερνάει (συνήθως) τις 2-3 εβδομάδες.
Σε περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης του ζώου θέλει να το ζευγαρώσει αλλά δεν είναι ξεκάθαρες οι γόνιμες μέρες, μπορούμε να προσδιορίσουμε το στάδιο του οίστρου στο οποίο βρίσκεται (κατά προσέγγιση). Αυτό γίνεται με μια απλή διαδικασία, που περιλαμβάνει την λήψη δείγματος από τον κολπικό βλεννογόνο, την χρώση του και την παρατήρηση στο μικροσκόπιο (μέθοδος κυτταρολογικής εξέτασης κολπικού επιχρίσματος, ΚΕΚΕ).
Σε ορισμένες περιπτώσεις έχουμε την εμφάνιση της ψευδοκύησης, μιας κατάστασης όπου το ζώο εμφανίζει συμπτώματα εγκυμοσύνης ή γαλουχίας χωρίς να είναι έγκυο. Στον σκύλο η αιτιολογία της ψευδοκύησης δεν είναι πλήρως διευκρινισμένη. Τα συμπτώματα τα οποία μπορεί να παρατηρήσουμε είναι αλλαγή στη συμπεριφορά, καθώς μπορεί να είναι πιο τρυφερή προς άλλα ζώα ή αντικείμενα, πιο κτητική, να σχηματίζει φωλιά και να απομονώνεται σε κάποιο σημείο του σπιτιού (ή του χώρου στον οποίο ζει) και ίσως να έχει και μειωμένη όρεξη ή ενδείξεις τοκετού (π.χ. ωδίνες). Συχνά παρατηρείται διόγκωση των μαστών και παραγωγή γάλακτος.
Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν σε 1 έως 2 εβδομάδες. Αν όμως, επιμείνουν ή παρατηρηθεί κάτι ανησυχητικό ή αν έχουμε την εμφάνιση μαστίτιδας, τότε το ζώο θα πρέπει να εξεταστεί και να λάβει την κατάλληλη θεραπεία (χορήγηση φαρμάκου ή, αν κριθεί απαραίτητο, στείρωση). Στους σκύλους η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση ψευδοκύησης, αποτελεί δείκτη αυξημένου κινδύνου για την εμφάνιση πυομήτρας στο μέλλον και για το λόγο αυτό συνιστάται πολλές φορές η, έγκαιρη, στείρωση.
Οι αρσενικοί σκύλοι δεν έχουν περιοδικότητα στη σεξουαλική τους δραστηριότητα. Το γεννητικό τους σύστημα είναι «ενεργοποιημένο»/σε λειτουργία όλο το χρόνο, όμως, οι εκδηλώσεις διέγερσης εμφανίζονται όταν υπάρχει στον ίδιο χώρο ή σε κάποια απόσταση μια σκύλα η οποία είναι επίσης σε οίστρο. Τότε, του δίνεται το ερέθισμα μέσω οσμών (φερομονών), την αναζητά και την ακολουθεί για να ζευγαρώσει. Το υπόλοιπο διάστημα ο σκύλος δεν έχει ενδείξεις οίστρου, οι ορμόνες του, παρ’ όλα αυτά, μπορεί να τον οδηγήσουν σε διαμάχες με άλλους αρσενικούς που είναι στον ίδιο χώρο, (για την επιβολή της κυριαρχίας του ενός στον άλλο).