Ιογενή νοσήματα της Γάτας – Μέρος 4, του Στάθη Συμεωνίδη

ΠΑΝΛΕΥΚΟΠΕΝΙΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ

Η Πανλευκοπενία της γάτας οφείλεται σε ιό του γένους parvovirus, ο οποίος δεν μεταδίδεται στον σκύλο. Ο ιός αυτός επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου και προκαλεί μια έντονη εντερίτιδα με εμετούς και διάρροιες, η οποία συναντάται συχνότερα στα νεαρά γατάκια.

• Μετάδοση

Ο ιός μεταδίδεται με την εισπνοή ή κατάποση των εκκρίσεων ενός άρρωστου ζώου και ,καθώς διατηρείται για αρκετό διάστημα στο περιβάλλον, μπορεί να υπάρχει για καιρό σε σκεύη που χρησιμοποιούνται από πολλές γάτες ή να μεταφερθεί με ρούχα ή άλλο μολυσμένο εξοπλισμό. Επίσης, μεταδίδεται και μέσω των κοπράνων, ενώ μολυσμένες γάτες που εγκυμονούν μπορούν να το μεταδώσουν στα μικρά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μέσω του γάλακτος κατά τον θηλασμό.

• Συμπτώματα

Η νόσος επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλώντας αιματολογικές διαταραχές (έλλειψη λευκοκυττάρων, όπως υποδηλώνει το όνομά της). Επηρεάζει, επίσης, το πεπτικό σύστημα δημιουργώντας βλάβες και έλκη στο βλεννογόνο του στομάχου και του εντέρου, γεγονός που οδηγεί σε διάρροιες, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν και αίμα, και εμετούς. Αυτά έχουν σαν συνέπεια την αφυδάτωση του ζώου ,την έλλειψη διάθεσης και όρεξης, ενώ αρκετές φορές εμφανίζεται και πόνος στην κοιλιά, συχνά αντιληπτός από τη στάση ή ενόχληση του ζώου στην ψηλάφηση. Σε κάποιες περιπτώσεις η γάτα μπορεί να στέκεται πάνω από το σκεύος του φαγητού ή του νερού χωρίς όμως να τρώει. Παρατηρείται, ακόμη, αναιμία και σε εξέταση αίματος ανιχνεύονται τα χαμηλά επίπεδα αιματοκρίτη και λευκών αιμοσφαιρίων.

• Διάγνωση και θεραπεία

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με βάση την κλινική εικόνα του ζώου και εργαστηριακές εξετάσεις που προσδιορίζουν την κατάσταση της υγείας του, ενώ η οριστική επιβεβαίωση γίνεται με ειδικές ορολογικές εξετάσεις που ανιχνεύουν αντισώματα για τον ιό στον οργανισμό του ζώου.

Όπως και στις άλλες περιπτώσεις ιώσεων, δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι υποστηρικτικά, αντίστοιχα των συμπτωμάτων. Χορηγούνται οροί, αντιεμετικά και αντιβιοτικά (για τις δευτερογενείς λοιμώξεις). Στην αρχή το ζώο δε θα πρέπει να φάει ή να πιει νερό μέχρι να περιοριστούν οι εμετοί και η διάρροια. Η πρόγνωση είναι αρκετά επιφυλακτική έως δυσμενής στις περιπτώσεις νεαρών γατιών ή ζώων με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό, είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω άλλων νοσημάτων τα οποία μπορεί να έχουν.

• Πρόληψη

Η πρόληψη βασίζεται στον έγκαιρο και τακτικό εμβολιασμό, ειδικά σε περιπτώσεις συμβίωσης πολλών ζώων μαζί ή ημιαδέσποτων ζώων που έρχονται σε επαφή με άλλες γάτες που μπορεί να νοσούν. Τα εμβόλια που κυκλοφορούν έχουν επαρκή αποτελεσματικότητα, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο σας για το κατάλληλο πρόγραμμα εμβολιασμού και το σκεύασμα που πρέπει να χρησιμοποιηθεί (π.χ. σε περίπτωση εγκυμοσύνης του ζώου δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα τα σκευάσματα εμβολίων)