05

ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ

(μέλισσες, σφήκες, κάμπιες των πεύκων)

Είναι εποχιακό πρόβλημα (Άνοιξη – Καλοκαίρι). Το παρατηρούμε, κυρίως, σε ζώα που έχουν τη συνήθεια να κυνηγούν τις μέλισσες ή τις σφήκες, αλλά και σε ζώα που  αποτελούν τυχαία «θύματα», όταν «παρενοχλούν» τα έντομα, την ώρα που αυτά επικονοιάζουν. Η περιοχή του σώματος που συνήθως προσβάλλεται είναι αυτή του στόματος και της μύτης. Χαρακτηριστικό σημείο και σύμπτωμα είναι η γρήγορη διόγκωση της περιοχής (η οποία σταδιακά επιδεινώνεται), ο πόνος και η μεταβολή στο χρώμα τους δέρματος. Ιδιαίτερη μέριμνα (γρήγορη μεταφορά) πρέπει να λαμβάνεται όταν το τσίμπημα γίνει μέσα στο στόμα.

Οι κάμπιες των πεύκων αποτελούν έναν εν δυνάμει κίνδυνο για το ζώο. Τις παρατηρούμε, κυρίως, την άνοιξη, στο έδαφος να σχηματίζουν μια σειρά, κινούμενες σε μια κατεύθυνση. Η περιέργεια των ζώων τα κάνει να παίζουν μαζί τους και να τις δαγκώνουν. Μέσα σε λίγα λεπτά αρχίζει η έντονη σιαλόρροια (τρέχουν τα σάλια του), κάνει κινήσεις σαν να έχει κάτι στο στόμα και προσπαθεί να το αφαιρέσει, η γλώσσα του γίνεται σαν ξύλο, το στόμα κοκκινίζει ενώ το ζώο εμφανίζει έντονη δυσφορία

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

  • Στην περίπτωση της μέλισσας αφαιρούμε το κεντρί (για να σταματήσουμε την έγχυση του δηλητηρίου) . Η αφαίρεση γίνεται με την χρήση τσιμπίδας ή με μια κάρτα (πιστωτική, χρονοκάρτα κλπ)
  • Τοποθέτηση πάγου. Χρησιμοποιούμε είτε τον έτοιμο που υπάρχει στο φαρμακείο είτε παγάκια, τα οποία τοποθετούμε πάντα μέσα σε ένα κομμάτι ύφασμα, αποφεύγοντας την άμεση επαφή πάγου – δέρματος
  • Στην περίπτωση των καμπιών ξεπλένουμε το στόμα του ζώου με άφθονο νερό ώστε να μειώσουμε την ποσότητα του δηλητηρίου που υπάρχει και κάνουμε μια ένεση ατροπίνης (έχουμε συμβουλευτεί τον/την κτηνιάτρο μας για τις δόσεις).
  • Μεταφορά στον κτηνίατρο

05

ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ
ΕΝΤΟΜΩΝ

(μέλισσες, σφήκες,
κάμπιες των πεύκων)

Είναι εποχιακό πρόβλημα (Άνοιξη – Καλοκαίρι). Το παρατηρούμε, κυρίως, σε ζώα που έχουν τη συνήθεια να κυνηγούν τις μέλισσες ή τις σφήκες, αλλά και σε ζώα που  αποτελούν τυχαία «θύματα», όταν «παρενοχλούν» τα έντομα, την ώρα που αυτά επικονοιάζουν. Η περιοχή του σώματος που συνήθως προσβάλλεται είναι αυτή του στόματος και της μύτης. Χαρακτηριστικό σημείο και σύμπτωμα είναι η γρήγορη διόγκωση της περιοχής (η οποία σταδιακά επιδεινώνεται), ο πόνος και η μεταβολή στο χρώμα τους δέρματος. Ιδιαίτερη μέριμνα (γρήγορη μεταφορά) πρέπει να λαμβάνεται όταν το τσίμπημα γίνει μέσα στο στόμα.

Οι κάμπιες των πεύκων αποτελούν έναν εν δυνάμει κίνδυνο για το ζώο. Τις παρατηρούμε, κυρίως, την άνοιξη, στο έδαφος να σχηματίζουν μια σειρά, κινούμενες σε μια κατεύθυνση. Η περιέργεια των ζώων τα κάνει να παίζουν μαζί τους και να τις δαγκώνουν. Μέσα σε λίγα λεπτά αρχίζει η έντονη σιαλόρροια (τρέχουν τα σάλια του), κάνει κινήσεις σαν να έχει κάτι στο στόμα και προσπαθεί να το αφαιρέσει, η γλώσσα του γίνεται σαν ξύλο, το στόμα κοκκινίζει ενώ το ζώο εμφανίζει έντονη δυσφορία

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

  • Στην περίπτωση της μέλισσας αφαιρούμε το κεντρί (για να σταματήσουμε την έγχυση του δηλητηρίου) . Η αφαίρεση γίνεται με την χρήση τσιμπίδας ή με μια κάρτα (πιστωτική, χρονοκάρτα κλπ)
  • Τοποθέτηση πάγου. Χρησιμοποιούμε είτε τον έτοιμο που υπάρχει στο φαρμακείο είτε παγάκια, τα οποία τοποθετούμε πάντα μέσα σε ένα κομμάτι ύφασμα, αποφεύγοντας την άμεση επαφή πάγου – δέρματος
  • Στην περίπτωση των καμπιών ξεπλένουμε το στόμα του ζώου με άφθονο νερό ώστε να μειώσουμε την ποσότητα του δηλητηρίου που υπάρχει και κάνουμε μια ένεση ατροπίνης (έχουμε συμβουλευτεί τον/την κτηνιάτρο μας για τις δόσεις).
  • Μεταφορά στον κτηνίατρο