03

ΔΑΓΚΩΜΑΤΑ ΣΚΥΛΩΝ - ΓΑΤΩΝ

Άλλο ένα συνηθισμένο ατύχημα. Ανάλογα με το μέγεθος των ζώων έχουμε και τα αντίστοιχα τραύματα

Βάση του προβλήματος αποτελεί η διαχείριση του ζώου. Θα πρέπει όταν αποκτούμε έναν σκύλο να φροντίζουμε την κοινωνικοποίηση του, την εκπαίδευση του και τη στείρωση του. Επιπλέον θα πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια αποτροπής της επιθετικότητας του ζώου και ΠΟΤΕ δεν πρέπει να το αφήνουμε ελεύθερο, χωρίς οδηγό, όσο αυτοπεποίθηση και να έχουμε για την υπακοή του. Σε περίπτωση που το ζώο σας υποστεί την επίθεση, ΜΗΝ  συνεχίζεται να το κρατάτε δεμένο. Απελευθερώστε το για να μπορέσει να επιβιώσει (θα αμυνθεί ή θα φύγει μακριά) και επιπλεόν θα μειώσετε και τη δική σας έκθεση στον κίνδυνο.

Το καλύτερο μέσο για να τα σταματήσει ένας καυγάς, είναι το νερό. Τα αποτελέσματα ενός τέτοιου γεγονότος είναι κακώσεις των μαλακών μορίων με διάφορες διαβαθμίσεις: από μια «τρύπα»  στο δέρμα έως και μεγάλη κάκωση των μαλακών ιστών κάτω από το δέρμα (φαινόμενο του παγόβουνου) ή ακόμη και ο θάνατος ενός από τα ζώα.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Επειδή το ζώο πονά προσεγγίζουμε με ιδιαίτερη προσοχή και ασφάλεια. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα φίμωτρο (λογικό είναι να αντιδράσει εξαιτίας του πόνου, ακόμη και εναντίον μας) και να το τυλίξουμε με κουβέρτα ή σεντόνι για να μειώσουμε την αντίδραση του.


Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε στον τόπο του επεισοδίου είναι ο έλεγχος κάθε αιμορραγίας που πιθανόν να βάζει την ζωή του ζώου σε κίνδυνο .Ο έλεγχος γίνεται με πιεστική επίδεση ή την τοποθέτηση ίσχαιμης περίδεσης.
Τέτοιου τύπου τραυματισμοί δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν γιατί μπορεί να κρύβουν μεγάλους, μη ορατούς, κινδύνους , για τη ζωή του ζώου.


Αν το ζώο που επιτέθηκε είναι δεσποζόμενο ζητάμε από τον ιδιοκτήτη του όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι είναι εμβολιασμένο έναντι της λύσσας (εννοείται ότι και το δικό μας ζώο πρέπει να είναι εμβολιασμένο). Αν είναι αδέσποτο, τότε απευθυνόμαστε στον οικείο Δήμο (είναι υποχρεωμένοι οι δήμοι να κρατούν αρχεία για τα αδέσποτα που έχουν στην περιοχή τους)

03

ΔΑΓΚΩΜΑΤΑ ΣΚΥΛΩΝ - ΓΑΤΩΝ

Άλλο ένα συνηθισμένο ατύχημα. Ανάλογα με το μέγεθος των ζώων έχουμε και τα αντίστοιχα τραύματα

Βάση του προβλήματος αποτελεί η διαχείριση του ζώου. Θα πρέπει όταν αποκτούμε έναν σκύλο να φροντίζουμε την κοινωνικοποίηση του, την εκπαίδευση του και τη στείρωση του. Επιπλέον θα πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια αποτροπής της επιθετικότητας του ζώου και ΠΟΤΕ δεν πρέπει να το αφήνουμε ελεύθερο, χωρίς οδηγό, όσο αυτοπεποίθηση και να έχουμε για την υπακοή του. Σε περίπτωση που το ζώο σας υποστεί την επίθεση, ΜΗΝ  συνεχίζεται να το κρατάτε δεμένο. Απελευθερώστε το για να μπορέσει να επιβιώσει (θα αμυνθεί ή θα φύγει μακριά) και επιπλεόν θα μειώσετε και τη δική σας έκθεση στον κίνδυνο.

Το καλύτερο μέσο για να τα σταματήσει ένας καυγάς, είναι το νερό. Τα αποτελέσματα ενός τέτοιου γεγονότος είναι κακώσεις των μαλακών μορίων με διάφορες διαβαθμίσεις: από μια «τρύπα»  στο δέρμα έως και μεγάλη κάκωση των μαλακών ιστών κάτω από το δέρμα (φαινόμενο του παγόβουνου) ή ακόμη και ο θάνατος ενός από τα ζώα.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Επειδή το ζώο πονά προσεγγίζουμε με ιδιαίτερη προσοχή και ασφάλεια. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα φίμωτρο (λογικό είναι να αντιδράσει εξαιτίας του πόνου, ακόμη και εναντίον μας) και να το τυλίξουμε με κουβέρτα ή σεντόνι για να μειώσουμε την αντίδραση του.


Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε στον τόπο του επεισοδίου είναι ο έλεγχος κάθε αιμορραγίας που πιθανόν να βάζει την ζωή του ζώου σε κίνδυνο .Ο έλεγχος γίνεται με πιεστική επίδεση ή την τοποθέτηση ίσχαιμης περίδεσης.
Τέτοιου τύπου τραυματισμοί δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν γιατί μπορεί να κρύβουν μεγάλους, μη ορατούς, κινδύνους , για τη ζωή του ζώου.


Αν το ζώο που επιτέθηκε είναι δεσποζόμενο ζητάμε από τον ιδιοκτήτη του όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι είναι εμβολιασμένο έναντι της λύσσας (εννοείται ότι και το δικό μας ζώο πρέπει να είναι εμβολιασμένο). Αν είναι αδέσποτο, τότε απευθυνόμαστε στον οικείο Δήμο (είναι υποχρεωμένοι οι δήμοι να κρατούν αρχεία για τα αδέσποτα που έχουν στην περιοχή τους)