Υπεύθυνο για την ασθένεια αυτή είναι το παράσιτο Encephalotizoon cuniculi που προσβάλει κουνέλια, ποντίκια, κρικητούς και άλλα τρωκτικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις είναι δυνατόν να μολυνθεί και ο άνθρωπος κυρίως όταν αυτός βρίσκεται σε ανοσοκαταστολή. Το παράσιτο μπορεί να διατηρήσει τη μολυσματικότητά του στο περιβάλλον για αρκετές εβδομάδες(3-4). Τα κουνέλια μολύνονται κυρίως με τα ούρα και δευτερευόντως με την αναπνοή.
Επίσης κατά την εγκυμοσύνη μολύνονται τα έμβρυα τα οποία αργότερα θα αναπτύξουν προβλήματα όρασης(καταρράκτη και ιριδοκυκλίτιδα). Όταν μολυνθούν τα κουνέλια το παράσιτο μπαίνει στην κυκλοφορία του σώματος και εγκαθίσταται στο ήπαρ, τα νεφρά και το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Σημαντικό είναι ότι υπάρχουν κουνέλια που είναι φορείς του παρασίτου χωρίς κλινικά συμπτώματα τα οποία εκδηλώνονται όταν υπάρχει καταστολή του αμυντικού τους συστήματος. Σε μελέτες που έγιναν βρέθηκε ότι περίπου το 50% των κουνελιών συντροφιάς ήρθαν σε επαφή με το παράσιτο αυτό. Από το ποσοστό αυτό το 5% των κουνελιών εμφάνισε συμπτώματα και απεβίωσε.
Συνήθως παρατηρούνται στρεψαυχενισμός, πλάγια κλίση της κεφαλής, αταξία, επιληπτικές κρίσεις, παράλυση και συχνά θάνατος. Ακόμα παρουσιάζονται νεφρική ανεπάρκεια και επίπονη ιριδοκυκλίτιδα.
Στην καθημερινή πράξη γίνεται βάσει της συμπτωματολογίας του κουνελιού. Υπάρχει και η εργαστηριακή διάγνωση με αιματολογική εξέταση καθώς και η παθολογοανατομική, με βιοψία εγκεφάλου. Σε πειραματικό επίπεδο βρίσκεται μια εξέταση ούρων που θα ανιχνεύει το παράσιτο έγκαιρα.
Άλλες παθολογικές καταστάσεις που παρουσιάζουν νευρικά συμπτώματα (κλίση κεφαλής, παράλυση, στρεψαυχενισμό) είναι τα τραύματα του νωτιαίου μυελού, εγκεφαλικά αποστήματα, μέση ωτίτιδα, λιστερίωση, δηλητηρίαση από μόλυβδο, τοξοπλάσμωση, κ.α.
Χορηγούνται ενώσεις της ομάδας των βενζιμιδαζολών (albendazole, fenbendazole, oxfendazole) ενώ σε επιμολύνσεις και αντιβιοτικά καθώς και αντιφλεγμονώδεις ουσίες. Συχνά έχουμε υποτροπές μετά την διακοπή της θεραπείας.
Τα συνηθισμένα απολυμαντικά και αντισηπτικά διαλύματα είναι αποτελεσματικά για τα κλουβιά και τους χώρους παραμονής. Θα πρέπει να αποφεύγονται οι επαφές οικόσιτων κουνελιών με άγρια κουνέλια και τρωκτικά. Καλό είναι να τηρείται καραντίνα 28 ημερών σε νεοφερμένα κουνέλια και σε μερικές περιπτώσεις να χορηγείται προληπτικά φαρμακευτική αγωγή.
ΠΗΓΗ: www.iatronet.gr